Photo by Ben Allan
Co to jest dwuteownik?
Dwuteownik jest element wyrobu hutniczego, którego nazwa pochodzi od jego kształtu, zbliżonego do połączenia dwóch liter T. Najczęściej dwuteowniki używane są jako elementy nośne w konstrukcjach budowlanych i inżynierskich. Zastosowanie dwuteowników, podobnie jak i innych profili, dotyczy także niektórych prac ślusarskich.
Jak wybrać dobry dwuteownik?
Suwnice do lekkich warunków pracy o relatywnie małych udźwigach (np. suwnice warsztatowe, remontowe), wykonuje się jako jednodźwigarowe z wciągnikiem podwieszanym, aby obniżyć masę i koszty urządzenia. Dodatkowo, przy małych rozpiętościach, dźwigar suwnicy może być wykonany bezpośrednio z profilu walcowanego dwuteowego. Koła wciągnika poruszają się wówczas po górnej powierzchni półki dolnej dwuteownika. W celu dobrania odpowiedniego profilu, należy wyznaczyć potrzebny udźwig, oraz dobrać wciągnik posiadający udźwig nominalny równy lub większy od wyznaczonego. Po dokonaniu wyboru, należy zapoznać się z zaleceniami producenta odnośnie jezdni wciągnika, a mianowicie, czy jego koła mają kształt przystosowany do jazdy po półce zbieżnej, czy poziomej, oraz jaki jest zakres regulacji rozstawu tych kół. To pozwoli zawęzić zakres poszukiwań optymalnego rozwiązania. Z profili najpowszechniej stosowanych, dostępnych na rynku, można wyróżnić dwuteowniki typu IPN, IPE, HEA, HEB i HEM, różniące się szerokością, grubością oraz pochyleniem półek. Wielkość dwuteownika będzie zależała z kolei od obliczeń statycznych wytrzymałościowych oraz zmęczeniowych.
Obliczenia związane z wyborem dwuteownika?
Przed przystąpieniem do obliczeń należy określić dane wejściowe, czyli obciążenia od masy wciągnika, udźwigu, masy własnej belki i sił bezwładności powstałych przy ruchach nieustalonych lub uderzeniach w kozły oporowe. Obciążenia te trzeba obliczyć z uwzględnieniem współczynników dynamicznych i częściowych, podanych w odpowiednich normach branżowych. Należy określić także przewidywaną liczbę cykli obciążeń, jakiej zostanie poddany dźwigar w trakcie eksploatacji. W kolejnym kroku wyznaczone obciążenia grupuje się, aby wyodrębnić te, które mogą oddziaływać na dźwigar w tym samym czasie, tzw. kojarzenie obciążeń.
Po określeniu danych można przystąpić do wykonania obliczeń. W niniejszym, specyficznym przypadku, dźwigar będzie poddany zarówno globalnym naprężeniom normalnym i stycznym od momentów gnących i sił tnących, jak również lokalnym naprężeniom, wywołanym oddziaływaniem kół na półkę dolną dwuteownika. Ponieważ dwuteownik jest przekrojem otwartym, warto wykonać obliczenia wykluczające jego zwichrzenie. Z kolei z powodu braku możliwości wstawienia bocznych żeber usztywniających pomiędzy półki, warto także sprawdzić stateczność lokalną środnika i pasa górnego. Kolejnym obliczeniem sprawdzającym jest maksymalna wartość ugięcia się dźwigara pod masa własną i obciążeniem nominalnym bez współczynników dynamicznych i cząstkowych (tzw strzałka ugięcia). Zdarza się bowiem, że kryterium ugięcia determinuje konieczność dobrania innego profilu, pomimo iż naprężenia mieszczą się w normie. W przypadku gdy ugięcie i naprężenia globalne będą mieścić się w zakresie wartości dopuszczalnych, a wpływ naprężeń lokalnych spowoduje ich przekroczenie, należy rozważyć wzmocnienie półki dolnej poprzez dospawanie płaskownika.
Nasi eksperci chętnie odpowiedzą na wszelkie pytania oraz szybko i skutecznie pomogą rozwiązać każdy problem. Skontaktuj się z nami. Pomożemy – doradzimy – zoptymalizujemy – wykonamy – dostarczymy. Przejdź do zakładki KONTAKT
